To już trzecia edycja kampanii społecznej „Już wszystko mam”,, której pomysłodawcą jest Anna Domin i kolektyw Szeptszum, który tworzy razem z Adą Gruszką i Martyną Zastawny. Idea jest prosta – nie kupować bezmyślnie, najlepiej wcale, a jeśli już, to tylko świadomie – to co potrzebujemy ,a nie czemu ulegamy. Od trzech lat dziewczyny z Szeptszum zapraszają do inicjatywy ważne osobistości, które pokazują rzeczy dla nich ważne, naznaczone historią, emocją – rzeczy bezcenne, które nie przeminą. Jak w latach poprzednich i w tym roku nie zabrakło znakomitych nazwisk ze świata architektury i designu. Wśród nich, i tu nie ma niespodzianek, są osoby, którym od dawna przyświecają podobne idee i którzy, tak jak autorki projektu, od lat mówią głośno o problemach współczesnego świata.
#jużwszystkomam
Celem projekt jest zwrócenie uwagi na nadmierny konsumpcjonizm, ale w nieco innej formie. #Juzwszystkomam ma na celu zwrócenie naszej uwagi na rzeczy, które już posiadamy, które są dla Nas niezwykle ważne w kontekście tego, ile tak naprawdę dla nas znaczą. Ta refleksja pozwala nam na nowo odkryć magię wyjątkowych rzeczy, zabrać nas do zapomnianych chwil, ale przede wszystkim uświadomić nam, że to co dla nas ważne – już mamy. To najlepsza lekcja jaką możemy sobie zafundować właśnie w Black Friday.
– Te kto mnie zna wie, że bardziej od form radykalnych, naznaczonych nakazami i podniesionym tonem, wolę formy bardziej przyjazne, popychające nas ku właściwym ideom, ale bez pewnego rodzaju przemocy. Nie jestem aktywistką, prawdopodobnie daleko mi też do ideałów i życia według zasad, co do których mam pewność, że są jedyne – słuszne, ale działam, staram się zmieniać swoje nawyki każdego dnia. Ta świadomość i procesy, którym podlegam zmieniają mnie, a więc wierzę, że mogą zmienić też innych. Chciałam, żaby w tym dniu, jakim jest BLACK FRIDAY nie kreować kolejnych zakazów, agresji słownej przeciwko jakimkolwiek zakupom, ale zaprosić wszystkich do refleksji, głębszego namysłu, w pozytywnym wydźwięku, jaki płynie z rzeczy dla Nas ważnych. Czy to działa? Nie wiem, mam taką nadzieję. – komentuje Anna Domin
Każdego roku jest nas więcej
Akcję wspierają znakomite osobistości ze świata designu, architektury, muzyki, sztuki i nauki, dla których los naszej planety nie jest obojętny. Duża część z tych osób podpisała się pod projektem rok temu i dwa lata temu, a ich tegoroczny udział jest jedynie potwierdzenie i kontynuacją obranej już dawno temu drogi świadomej konsumpcji i wspierania akcji, które mogą coś zmienić. Do akcji w tym roku dołączyli: Nawrocka + Wilczyńska, architektki (@miasto_pracownia), Mikołaj Wojciechowski – Business Development and Marketing Director w APA Wojciechowski Architekci, Stefan Kornacki – artysta multimedialny, grafik, projektant, Karolina Janczy – projektantka wnętrz, właścicielka Janczy Studio, Magdalena Kasprzyca – projektantka i wykładowczyni ASP Wrocław, Mieszko Socha – reżyser operator, Zofia Strumiłło-Sukiennik – Creative Director / Owner w Zofia Strumiłło Studio, Kamila Mysłek – coach, mentor, wspiera ludzi na ścieżce rozwoju osobistego, Jakub Kamiński – plakacista, grafik, a od dwóch edycji są z nami Michał Słodowy – muzyk, członek zespołu Kamp, Grzegorz Layer – architekt, Marta Niemywska-Grynasz- projektantka, Grynasz Studio, Oskar Grąbczewski – architekt, Eliza Sobczuk (pokoleniezerowaste); Marie-Helene Fabre Faustino – architektka, Marcin Szczelina – krytyk i kurator architektury, Bartek Barczyk – fotograf, Krystyna Łuczak-Surówka – historyk i krytyk designu, doktor nauk humanistycznych; Agata Twardoch – architekt, Klara Janika – architekta, Lech Moczuski – architekt Mili Młodzi Ludzie, Paulina Grabowska – architektka, Maciej Szupica – reżyser, producent, polski artysta video, grafik; Dominika Zielińska – architekt, propagatorka postawy less waste, Dorota Stępniak – założycielka Fundacji Content Story – kuratorka, felietonistka, edukatorka, Olga Drgas – ekspertka biologii molekularnej, Dorota Dejneka – lingwistka, ekspert religii wschodu, Martynika Kośnica – aktorka , Marta Rudowicz-Drożdż, dziennikarka, Aleksandra Kisiel – dziennikarka działu Uroda WP.pl; Patryk Szwichtenberg – aktor, Katarzyna Księżopolska – redaktor naczelna Magazif.pl, Monika Surowiec- projektantka, Kinga Rajcher – psycholog, Marta Malikowska – aktorka; Ewelina Ulanicka – ekologiczna aktywistka; Barbarą Sołtysińska, założycielka i właścicielka IndaHash Marta Krupińska – dziennikarka, Paulina Rutkowska-Gauvry, PRG consultancy, expert ds marketingu i PR Marek modowych i lifestyle, Monika Zajączkowska – projektantka, właścicielka marki Dioxide denim i inni.
– W zasadzie nie przychodzą mi na myśl jakieś ulubione rzeczy. Oczywiście mam ich dużo – ubrania, sprzęty AGD, narzędzia – ale żadna z nich nie jest chyba dla mnie specjalnie ważna. Osobną kategorią są książki, płyty, filmy, obrazy – ale to jednak nie są typowe rzeczy, tylko zapisane w jakiejś materii historie i idee. Jestem architektem i tak naprawdę potrzebuję w tej chwili ołówka i kartki papieru. Jak widać na załączonym zdjęciu – wszystko to mam. – Oskar Grąbczewski
– Ołówek automatyczny dostałem od dziadka. Bardzo lubię nim szkicować – Grzegorz Layer
– Chiński Lew – przywieziony w 2004 z wyprawy koleją transsyberyjską do Chin. Były dwa i przez długie lata stały po dwóch stronach naszego łóżka, aż małe dzieci jednego stłukły, drugiego obiły. Teraz samotny i poszczerbiony góruje nad biurkiem pilnując mnie przy pracy. – Agata Twardoch
– Miodowy flakon z chwostem należał do mojej babci. Rozpylała z niego perfumy w łazience. Żyła skromnie, ale z klasą. W lutym 1991 roku został ze mną, a jej zabrakło. Nadal pachnie. Mówię na niego wehikuł czasu. – Krystyna Łuczak- Surówka
– Świnka Grażyna – uszyta w Krakowie, a zaprojektowana na wystawę „Porozmawiajmy o śmieciach”, która przy okazji różnych odsłon wystawy zwiedziła całą Polskę. Grażyna ma też na koncie debiut aktorski, wystąpiła w teledysku Natalii Przybysz. Grażyna, tak naprawdę nie jest przedmiotem, a sympatycznym, mało angażującym członkiem rodziny. Na co dzień mieszka na Saskiej Kępie -Marcin Szczelina
To jest: ulubiona, piękna, wytrzymała i ponadczasowa zabawka moich kotów. Oraz laptop którego od dłuższego czasu używam do pracy w domu – jest to stary ale w dobrej formie używany komputer który sprowadziłem ze Szwecji (co widać po klawiaturze). Niestety w Polsce nie mogłem takiego znaleźć, bo: 1. ludzie zupełnie nie szanują rzeczy. 2. ludzie nie myślą ponadczasowo i z reguły zamawiają sprzęty w jak najgorszej konfiguracji (żeby były tańsze, ale przez to szybko stają się przestarzałe). – Mikołaj Wojciechowski
Aby przekonać się do kogo należą wspomnienia zamknięte w rzeczach warto odwiedzić Facebook lub Instagram Szeptszum:
https://www.instagram.com/szeptszum/
https://www.facebook.com/szeptszum