Pandemia koronawirusa oznacza dla branży architektonicznej nie tylko kryzys, z którym w ten czy inny sposób sobie poradzimy. Największą i nieodwracalną stratą jest człowiek. W wyniku zarażenia COVID-19 zmarł Michael Sorkin, jeden z najbardziej utytułowanych architektów, teoretyków i krytyków na świecie. To już druga po Vittorio Gregotti ofiara wirusa w świecie architektury.

Sorkin był założycielem niezależnego Michael Sorkin Studio, zajmującego się projektowaniem architektonicznym i urbanistycznym. W 2005 roku stworzył Terreform Center for Advanced Urban Research, non-profitowe studio badawcze i grupę aktywistyczną działającą w celu “badania form, polityk, technologii i praktyk, które będą produkować sprawiedliwe, zrównoważone i piękne miasta dla naszej urbanizującej się planety”.

Informację o śmierci Sorkina podał na swoim twitterze nowojorski architekt Warren James, a następnie potwierdzone przez The Bernard and Anne Spitzer School of Architecture w City College of New York, gdzie Sorkin był profesorem nadzwyczajnym i emerytowanym dyrektorem Graduate Urban Design Program.

Dziekan Lesley Lokko napisała: “Z wielkim żalem dowiedzieliśmy się dzisiaj o odejściu jednego z najbardziej cenionych i genialnych członków naszego wydziału, Michaela Sorkina, który zmarł w wyniku komplikacji spowodowanych wirusem COVID-19. Cały wydział, kadra i studenci jednoczą się w oddaniu hołdu jednej z najbardziej znanych i docenianych osób, której wkład w edukację, naukę i myśl publiczną są niezastępowalne. Cała społeczność The City College of New York będzie głęboko tęsknić za Michaelem Sorkinem”.

Sorkin ukończył licencjat na University of Chicago w 1969, studia magisterskie z anglistyki na University of Columbia w 1970. Dyplomy architekta zdobył w latach 70. na Harvardzie i MIT.  Działalność Sorkina, zwłaszcza edukacyjna, miała ogromny wpływ na myślenie o architekturze ostatniego półwiecza. Uczył nie tylko w Nowym Jorku, ale też na Harvard University (1992, 2015), the Southern California Institute of Architecture (1988-90; 2014), University of South Florida (2011), Wuhan University (2007), University of Michigan (2006), North Carolina State University (2003), Auburn University (2003), University of Utah (2001), University of Texas (2000), Academy of Fine Arts Vienna (1993-2000), SUNY Buffalo (1999), Pratt Institute (1999), University of Minnesota (1999), University of Nebraska (1992), Yale University (1990), Columbia University (1990-91), Cooper Union (1983-1993), University of Illinois Chicago (1986-87) i wielu innych.

Od lat 80. XX wieku był krytykiem architektury w nowojorskim magazynie “The Village Voice”, publikował także w “Architectural Record” czy “The Nation”. Napisał ponad dziesięć książek poruszających różnorodne tematy – począwszy od historii architektury, przez urbanistykę, zrównoważony rozwój, aż po kwestie związane z murem bezpieczeństwa w Izraelu. Jego kolekcja esejów “Variations on a Theme Park” z 1992 roku dotycząca zmian w amerykańskiej urbanistyce, do dziś pozostaje jednym z kamieni milowych teorii architektury. Książka czytana jest przez studentów na całym świecie.

fot. Urbanagram